Miliony monet

Ciężko jest pociągać za sznurki władzy. Kombinować, przewidywać. Trzymać kasę w banku na procent, by w chwale i glorii wręczyć premie, które można było dać pół roku temu. Albo przesunąć dodatek do podstawy, dodać, odjąć, pomnożyć, podzielić, podnieść pi do kwadratu, a na koniec wręczyć pracownikom nowe umowy.

W tym miejscu muszę zaznaczyć, że nie spodziewałam się nigdy po sobie takiej zimnej krwi. Serio, z takimi nerwami powinnam się przebranżowić na neurochirurga, albo zacząć karierę szpiega. Otóż: w wyniku przesunięć i pierwiastkowań dostałam podwyżkę. Całe 5,80. Słownie: pięć złotych i osiemdziesiąt groszy. Polskich. Po obecnym kursie.

Ileż dóbr luksusowych za to nabędę! Na przykład jajka od bardzo nieszczęśliwych kur z chowu klatkowego. Bo szczęśliwe jajka zaczynają się od 15 złotych za zgrzewkę.

Albo banany. Pyszne takie, prosto z Ekwadoru. Zjadłabym wprawdzie polskich czereśni, ale wiecie... trzy sztuki to tak raczej na smaczek. Szpaki więcej się nachapią.

Może kupię sobie jakąś "Chwilę dla ciebie" i dowiem się czegoś o prawdziwym życiu prawdziwych gwiazd? Ostatecznie nie ma się co tak napalać na samorozwój czy poznawanie obcych kultur. Jeszcze by mi się, tfu, podróży zachciało. A co, mało plaż w Warszawie? Nawet jest zakątek dla nudystów. Do Chałup jechać nie trzeba.
Kawę się w domu zrobi, do termosu się przeleje. Kto by tam kupował na mieście?

Nie wiem więc, co zrobić z tą dziką forsą. Bardzo chciałam przepuścić ją na głupoty, ale chyba jednak nie stać mnie na ten luksus. Może więc będę odpowiedzialna i odpowiedzialnie zainwestuję te dodatkowe fundusze? Wystarczy, że przez najbliższe 2 586 miesięcy będę wrzucała je do skarbonki i uzbieram na cały metr kwadratowy mieszkania. Dobrze, że idziemy w mikroapartamenty. Czym jest 200 lat wobec wieczności? 

Fot. Micheile Henderson / Unsplash