Pierwsza kwadra

Mówią, że mężczyźni są z Marsa, kobiety z Wenus, Ziemia to nasza baza, ale czy ktoś myślał czym w tej układance jest Księżyc?

Dla mnie to symbol szczęścia. Serio. Takiego, które jest w zasięgu naszych możliwości, nawet jeśli go czasem nie widzimy. Tak już w życiu jest, że są okresy hossy i bessy. Bywa, że wszystko czego dotkniemy zmienia się w złoto. Układa się w pracy, w szkole, w relacjach z bliskimi. A jak jest pełnia to trafi się jeszcze wygrana na loterii, hybryda będzie się trzymać 2 tygodnie, a kolor farby do włosów idealnie współgra z cerą. 

Zdarza się jednak, że wszystko idzie jak po grudzie. Nowy samochód psuje się na środku drogi, występujesz przed zarządem z brzuchem bolącym od okresu, trójka dzieci choruje na raz, a jak już nawet pojedziesz na wakacje to jest oberwanie chmury. Po prostu ciemność. Czarna noc i brak księżyca.

Tylko pamiętajcie, że on jest. Orbituje dość blisko i to, że go w danej chwili nie widać, wcale nie oznacza, że wyparował i już nie wróci.

Tak samo jest ze szczęściem. Przychodzi po kawałeczku, zwiększa się niezauważalnie, by nagle zabłysnąć w całej krasie. A kiedy zanika, kiedy wydaje się, że to już koniec, zaczyna znów wracać. I nawet wielkie zaćmienia nie są w stanie go unicestwić. 

U mnie zaczyna się pierwsza kwadra: po dużym stresie wraca spokój. Dodatkowo w pracy miałam dość intensywny czas. Udało mi się zgubić rachubę dni i wreszcie nie wiedziałam czy jest wtorek, czwartek czy sobota. Ale widać światełko w tunelu, urlop zbliża się coraz większymi krokami. Trochę rzeczy mi się przewartościowało i czuję, że nadciąga coś dobrego. Jeszcze nie wiem co to jest, ale nie mogę się doczekać.

Bo wiecie: na Księżycu nic nie znika. Ślady stóp astronautów trwają tam do tej pory. Ja też już odbiłam swoje w krainie szczęścia. Chcę na nowo sprawdzić czy pasują. A jeśli nie? Cóż, najwyżej wydepczę nową ścieżkę.

Fot. Benjamin Voros