Post społecznie zaangażowany

Jako Polki uchodzimy za piękne kobiety. Myślicie, że to przez wysokie kości policzkowe i krągłe piersi? Przez „lico bielsze od mleka”? A może efekt wow robi „z czarną rzęsą powieka”? *

Ostatnio doszłam do wniosku, że nas po prostu warunki tak hartują.

Przez pół roku słońca jest jak na lekarstwo. Ergo – mniej przebarwień. Oczu się nie mruży, to i zmarszczki mimiczne mniejsze.

Krioterapia, fundowana przez arktyczny wiatr i wszelkie wyroby śniegopodobne, idealnie konserwuje nam ciała i zmniejsza zużycie biologiczne. A jak powieje mocniej, to jeszcze można to pod masaż bioprądami podciągnąć. Zresztą rzeczywistość lubi nas od czasu do czasu posmagać na pobudzenie krążenia.

Deszcze, dość regularne w swej częstotliwości, zapewniają doskonałe nawilżenie. Szczególnie włosów. Najlepiej świeżo po prostowaniu. Jak już jesteśmy przy deszczach, to zawsze można mieć nadzieję, że trafią się te kwaśne. Czysta oszczędność, prawda? Po co wydawać miliony monet na kwas migdałowy, skoro chemikalia płyną za darmoszkę? 

A co jest najpiękniejszą ozdobą kobiety? Uśmiech! I tu powiem wam, że absurdy, których doświadczamy są najlepszą lekcją życia. Jak słyszę o niektórych pomysłach, to mam wrażenie, że można albo siąść i płakać, albo wziąć na śmiech – nihil est tertium. 

***

Może jest jednak trzecia droga? Ta, która każe nam się zastanowić nad światem, w którym żyjemy i wziąć za niego odpowiedzialność. 

Nie będę ściemniać, że mi wszystko jedno jak wyglądam. Pewnie, że nie! Lubię mieć zrobione oko i pomalowane paznokcie. Lubię mieć gładką skórę i błyszczące włosy. Nie lubię za to tortur i bezmyślności. 

Żyjemy w czasach, gdy głos zwykłych obywateli może być słyszalny. W czasach, kiedy możemy mieć realny wpływ na kształt świata. Pytanie tylko, czy chcemy zaangażować się w te zmiany?

Maja Klemp, autorka bloga Miłość w czasach strefowych, zamieściła ostatnio na swoim fanpage’u na Facebooku informację o tym, że europejski zakaz testowania kosmetyków na zwierzętach jest łamany. Mimo szczytnych założeń i nacisków społecznych, wielkie koncerny ciągle korzystają z tej formy eksperymentów. Eksperymentów, które wywołują cierpienie istot słabszych niż my.

Pod tym linkiem: https://eci.ec.europa.eu/019/public/#/screen/home możecie znaleźć petycję wzywającą Komisję Europejską do zmiany przepisów, tak by kosmetyki dopuszczane do obiegu były bezpieczne dla ludzi i środowiska, a jednocześnie nie były testowane na zwierzętach. Aby KE pochyliła się nad tym tematem, potrzeba miliona podpisów i osiągnięcia progu minimalnego w przynajmniej 7 krajach członkowskich. W tej chwili jedynie Finlandia i Czechy osiągnęły wymagane minimum. W Polsce przekroczyliśmy 60%, ale ciągle brakuje kilkunastu tysięcy podpisów.

*** 

Moim zdaniem o wielkości człowieka świadczy to, w jaki sposób odnosi się do słabszych od siebie. Nie tylko do zwierząt. Świat fauny i flory uczy nas delikatności. Jeśli nie obrywamy płatków dla przyjemności niszczenia, to nie skatujemy też psa. A jeśli troszczymy się o zwierzęta, to o ile więcej miejsca robi się w naszych sercach dla ludzi? Jedni postawią na pomoc dzieciom, inni staruszkom. Ktoś wesprze projekty edukacyjne, ktoś inny będzie chciał przeciwdziałać przemocy w rodzinie albo zatroszczy się o bezdomnych. Nie ma jednej słusznej drogi. Uzupełniajmy się w działaniach i nie bądźmy obojętni.

Najpiękniejsze powinno być serce.

Fot. Jonas Vincent / Unsplash

* Tak, cytowałam Mickiewicza – jak nas chwalą to pamiętam. A jakby ktoś zapomniał, jest to fragment „Trzech Budrysów”  :) Wiecie, jesteśmy silniejsi niż nam się wydaje. Wykorzystajmy to mądrze.