Czy Pani kocha wnuka?!

 Ma-jów-ka, extasy and motion, ooo

That's majówkaaaa!

No co, każdy ma jakąś muzykę młodości :p

U mnie majówka zaczęła się z poślizgiem. Takie uroki weekendowych dyżurów, ale ważne, że już jest. Jest też konkretna ściana deszczu i wiatr wydmuchujący chęć do życia. Także tyle z ambitnych planów wycieczkowych. Pół kwietnia nakręcałam się czego to nie zrobię, z kim się nie spotkam, gdzie nie pojadę. Teraz wychodzi, że tylko ten przedrostek "nie" mi został. Nie pojadę, nie spotkam, będę leżeć pod kocem i oglądać Netflixa, a co!
I mam przeczucie, że to będzie piękny urlop. Nie taki, jak sobie wymyśliłam, ale skrojony idealnie na ten czas.

Mogłabym wprawdzie wbić się w deszczak i jechać nad Zegrze. Mogłabym zgodnie z planem pójść na spacer do Łazienek. Mogłabym zapędzić na te przebieżki przyjaciół i może nawet by mnie nie zlinczowali, tylko w imię czego? Tego, że przez dwa tygodnie hodowałam w głowie wyobrażenie czegoś, co nie przystaje do realiów? Przecież wymyśliłam sobie słońce, ciepły wietrzyk, zapach kwiecia. Sukienkę miałam założyć. Nic nie było o dygotkach z zimna, fioletowych kończynach i katarze. Niby mogę się sfochować, ale przecież nie wyślę zażalenia do Biura Pogody, że mi niszczą taką ładną wizję. Zrobię sobie herbatę, wezmę książkę i odpocznę w inny sposób.

Czasem zbyt mocno fiksujemy się na jakichś założeniach. Owszem, dobrze jest mieć jakiś ogólny zarys, znać cel do którego dążymy, ale zbyt mocne skupianie się na szczegółach nie prowadzi do niczego dobrego.

Weźmy takie wesele. Z założenia fajna impreza, by w gronie bliskich świętować zaślubiny dwojga ludzi. Że będą razem na dobre i złe, w zdrowiu i w chorobie; że nawet gdy cały świat obróci się przeciwko nim, oni zawsze będą trzymać się za ręce.
No chyba, że ta idea gdzieś się zgubi, a ważniejsze będzie znalezienie bielizny idealnie w kolorze bukietu. I biada temu świeżo upieczonemu mężowi, jeśli tego nie zauważy! Można rozpisać scenariusz imprezy, ale ludzie to zawsze czynnik nieprzewidywalny.

A teraz ciocia Marysia uśmiecha się do cioci Marylki. Babcie płaczą. Ale z uczuciem! Wnuka Pani nie kocha, czy co?! A teraz wszyscy do kółeczka!

Można sobie zamawiać pogodę, hołdować wizji dziewczynek śpiących kwiatki, wypuszczać gołębie. I może to wyjść przepięknie.
Ale może też padać i nic nie wyjdzie z tryumfalnego pochodu. Dziecko z koszyczkiem może się w tej prostej nawie zgubić. A gołębie mogą naptać na teściową. I wiecie co? Nawet gdyby tak było, to niczego nie przekreśla. Ślub i tak by się odbył, a wspomnienia byłyby po prostu inne. Nie lepsze, nie gorsze, po prostu inne. Może teściowa pierwsza zaczęłaby się śmiać? Anegdota do opowiadania przy każdych imieninach.

Fajnie jest mieć plany, marzenia, wyobrażenia, ale życie często ma zupełnie inny pomysł. Nie da się wszystkiego wyreżyserować. I pamiętajcie: gdy wieje wiatr trawy się tylko uginają, ale łamią się twarde drzewa, które nie potrafiły ustąpić. Czasem trzeba dostosować się do okoliczności.

Fot. Jon Tyson / Unsplash